Niels Meijssen is sinds 2014 partner en startup strateeg bij een internetbedrijf. Hij werd bij het grote publiek bekend nadat hij in het voorjaar van 2020 een boos bericht plaatste op LinkedIn over de staatssteun die Booking.com aanvroeg. Het bericht werd meer dan 2,5 miljoen keer bekeken, 38.000 keer geliked en zijn crowdfundingcampagne voor het eerlijke alternatief BeterBoeken bracht 2 miljoen euro op. Hij werd verkozen tot meest inspirerende ondernemer van het jaar en mocht overal vertellen dat Moonback (de nieuwe naam) het zowel digitaal als qua organisatie helemaal anders gaat doen.

Aan de vooravond van de lancering sprak Frank Schalken, oprichter van het collectief van Wandelcoaches.nl met Niels over zijn droom en de krachten die nodig zijn om van zijn idee een succes te maken. Uiteraard al wandelend, op Niels zijn favoriete plek in de natuur.

[tekst gaat door onder de video]

Wat is jouw droom?
Die droom is een eerlijkere versie van het internet.  Waarbij er niet maar een paar winnaars zijn die vervolgens één of ander ruimtehobbyproject gaan beginnen. Dat is gewoon gekkigheid. Waar slaat het op dat je dat soort dingen doet en gelijktijdig je eigen medewerkers loon geeft waar ze niet eens van rond kunnen komen, zoals de working poor in de Amazon warehouses. Ik snap dat gewoon niet.

Dat is best een grote droom.
Het begint met zien dat hoe het nu is, niet oké is en hoe je het wél zou willen. De misstap van Booking.com is een aanleiding om daar een begin mee te maken en te laten zien ‘in dit domein kunnen we het ook zo doen’. Hopelijk inspireren we daar andere mensen mee om dat voor andere domeinen op het internet ook te doen.

De reismarkt is gigantisch, ook al zouden we maar een paar procent marktaandeel hebben dan hebben we al een enorm succesvol bedrijf.

Maar in hoeverre is die droom dan gerealiseerd?
Voor een deel zeker en je bent dan ook een voorbeeld voor anderen. Dan ben ik op het goede pad.

[tekst gaat door onder de video]

Zou je een plek hier in de natuur willen zoeken die staat voor jou droom? Je kan ook de heuvels op of het gras in, als je wil.
Ja hier. Je hebt hier bijna het gevoel alsof je naar een of andere vallei zit te kijken met al die on-Nederlandse hoogteverschillen. Een soort dal waar je over uitkijkt waar de zon zo mooi doorheen valt. Echt een prachtige plek.

Waar staat dit voor jou voor?
Voor een hele gemoedelijke omgeving. Iets wat het internet ook wel meer mag zijn.

En daarboven aan de andere kant van het dalletje, is dat dan de plek waarvan je zegt ‘ als we daar zijn dan hebben we …’
We hebben nog wel een heuvel te nemen inderdaad. Je moet je eerst flink door dat onkruid een weg banen voordat je daar überhaupt omhoog kan lopen. Dat is ook waar we nu staan. We moeten nog live gaan met onze site. Dus er is in wezen nog helemaal niks. Het is een idee, een droom, waar we met z’n allen heel hard aan werken om die tastbaar te maken. We zitten nu ergens hieronder doorheen te banjeren, om te kijken of we daar doorheen kunnen komen met allerlei obstakels: technisch, marketing, hotels aan boord krijgen. Noem maar op.

En welk gevoel krijg je als je deze obstakels hier dan ziet?
Elke reis begint met de eerste stap. Je moet niet te veel nadenken. Als je al die beren van tevoren op de weg ziet, dan begin je er nooit aan. Dus maar gewoon doen. Zo’n eerste LinkedIn bericht leidt tot een crowdfunding. Vervolgens een team bij elkaar krijgen, plannen maken, beginnen met het ontwerpen en bouwen en kijken of je ook hotels aan boord kan krijgen.

Maar ga je nou dwars door dat onkruid? Of ga je op zoek naar een paadje er omheen?
Het is een combinatie. Aan de ene kant is het gewoon lomp beginnen. Maar ik ben wel strategisch genoeg om ook te denken van ‘daar loopt een pad, dat kunnen we dan nemen tot daar’.  Dat LinkedIn bericht en de reacties die daarop kwamen waren voor mij ook een eerste validatie. Als die reacties er niet waren gekomen, was ik er niet mee doorgegaan. En als die crowdfunding niet gelukt was, dan was in ieder geval ik er mee gestopt.

We lopen 5 meter verder.

Kijk eens achterom?
Een shortcut! Die heb je soms nodig. In het echte leven worden die ook af en toe aangereikt. In de eerste dagen na het bericht dacht ik ‘man waar ben je aan begonnen?’ Ik ging me erin verdiepen en kwam allerlei soorten hotelsoftware en koppelingen tegen en dacht ‘dit gaat echt nooit lukken.’ En dan stuurt iemand mij een mail dat hij een soort snelweg heeft ontwikkeld die kan inhaken op die hele spaghettibol. Het is dan geen toeval dat de weg zich opeens opent voor je.

Dus net leek het nog, dat je door een enorm stuk onkruid moest en allemaal takken en we lopen iets verder en nu wordt het al een stuk makkelijker.
Het is een beetje een afwisseling. Het is niet dat je elke keer de volgende shortcut ziet. Soms moet je er echt doorheen en dan krijg je gewoon jeuk en pijn van brandnetels.

Je hebt zo te zien ook al hulp gekregen. Er is al het één en ander dor hout weggehaald.
Die support krijgen we natuurlijk ook. Er zijn super veel crowdfunders, 1524. En ook op onze nieuwsbrief zijn volgens mij inmiddels meer dan 10.000 mensen geabonneerd. Die halen dat hout soms al voor je weg. Als het in de media over Booking.com gaat dan hoeven wij onszelf echt niet te noemen. Want bij de reacties zijn er al vijf mensen die zeggen ‘wacht maar, want binnenkort komt Moonback live’. Dat is echt fantastisch.

We zijn in de Schoorlse duinen. Mijn oma woonde hier vroeger. Je hebt hier iets verderop de klimduin, dat is een heel hoog stuk duin. We renden dan altijd van boven naar beneden en dan weer omhoog en naar beneden. Ondertussen zaten mijn ouders en opa en oma dan ergens beneden op een terrasje koffie te drinken.

Wandelen vind ik heel fijn om te doen. Ik heb veel in het buitenland gewandeld en sinds Corona ga ik meer in Nederland op ontdekkingstocht. Toen ik hier laatst weer kwam met mijn vriendin dacht ik: o, ja, het is hier toch zo mooi hè. En als je nu naar de klimduin gaat, zie je nog steeds datzelfde tafereel. Er is in 25 jaar niks veranderd.

In de natuur kun je echt stilte vinden. Dat vind ik heel mooi. In de vakantie of het weekend een plek uitkiezen en daar dan een wat langere wandeling maken. Je kan je in de natuur ook afsluiten van de drukte van je werk door de telefoon op flight modus te zetten zodat je geen telefoontjes of notificaties binnenkrijgt. Gewoon even wandelen en tot nieuwe inzichten komen. Net als met hardlopen. Soms denk ik ondertussen bijna een heel bericht uit wat ik dan bijvoorbeeld als ik thuiskom deel op LinkedIn. Nee, zo ging het niet met hét bericht, daar zullen we het straks vast nog over hebben, maar soms wel inderdaad iets van ‘hé, dat is iets wat ik denk, dat moet ik effe uittikken of…

Kijk! Mooi uitzicht.

Ja dit is waanzinnig.

Even een foto.

Ik heb dan bijvoorbeeld een idee. Ik zet het dan in mijn agenda voor een week later. En dan bepaal ik ‘Is het echt belangrijk? Of was het gewoon ‘in the heat of the moment?’

Door Corona heb ik ook het bellend wandelen ontdekt. Ik heb bijvoorbeeld om de week op woensdagmiddag één op één een half uurtje overleg met iedereen uit het team. Dat doe ik bijna nooit meer van achter mijn computer. Ik ga dan gewoon een rondje Singel wandelen in Utrecht.

In de natuur kun je echt stilte vinden. Gewoon even wandelen en tot nieuwe inzichten komen.

Laten we teruggaan naar vorig jaar. Je stuurde een LinkedIn bericht over Booking.com. Had je daar lang over nagedacht?
Nee, tien minuten om precies te zijn. Ik kwam terug van een tienweekse sabbatical. Ik had nog vlak voor Corona door Japan gereisd. De lockdown was begonnen. En toen ik het nieuws weer ging oppikken las ik dat Booking staatssteun ging aanvragen. Ik heb op het eind van mijn slaap, in mijn REM-slaap een hele LinkedIn post uitgedacht, ben om 7 uur mijn bed uitgegaan om die uit te tikken, die nog even langs een collega gestuurd om te checken of ik niet hele rare dingen zei en toen online gezet. Dat was het. Ik dacht voor mijzelf ‘dit is mijn frustratie, nu ben ik het kwijt en daarna kan ik het vergeten want er gaat verder toch niks mee gebeuren. Maar als startup strateeg dacht ik wel ‘even voelen hoe heet het water is’. Dus ik zette er wel in ‘bij 1000 likes overweeg ik een crowdfunding voor een alternatief’. Dat het vervolgens zo ontplofte had ik nooit gedacht.

Het was niet een heel uitgedacht idee. Ik zie natuurlijk heel veel digitale producten, dus ik had al langer frustratie over hoe Booking omgaat met bijvoorbeeld dark patterns – manipulatieve berichten van meldingen met bijvoorbeeld namaak schaarste. Ik zag wel een eerlijkere online ervaring voor me. En ook een bedrijfsvisie die niet alleen gaat om zoveel mogelijk winst maken, maar die ook de belangen van andere stakeholders in ogenschouw neemt.

Zegt dat iets over jou dat je niet alleen je frustratie kwijt wil maar dat je ook kijkt ‘hoe kunnen dingen beter’?
Zeker. Dat is wel een eigenschap van mij. Niet alleen zeiken, maar ook gewoon doen. Ik haal veel plezier uit een tastbaar resultaat en zo’n LinkedIn bericht is dat niet. Dus het is wel die stap verder, het daadwerkelijk gaan doen en optuigen en mensen erbij halen en die achter de visie krijgen.

[tekst gaat door onder de video]

We lopen verder. Ik wil graag meer weten over Niels zijn drijfveren.

Zou je 2 kleine of grote dingen willen zoeken die je een krachtig gevoel geven?
Na wat rondscharrelen heeft Niels zijn keuze gemaakt.
Als eerste zo’n dennenappel. Dat is een onverwoestbaar ding. Ik weet niet eens hoelang ze blijven liggen maar naar mijn gevoel jaren. Waarschijnlijk is dat helemaal niet waar [lacht].

De vorm en de herhaling spreken me aan. Het patroon van klein naar groter. Een dennenappel is ook weerbaar, je kan het indrukken en het gaat terug naar z’n oorspronkelijke vorm. Standvastig. Krachtig.

Bezit jij die kracht zelf ook of kijk je juist tegen anderen mensen op die die kracht hebben?
Andere mensen kunnen wel inspirerend zijn maar ik kijk niet tegen andere mensen op. Ik heb ook nooit idolen gehad. Ik heb vroeger 10 jaar aan jiujitsu gedaan. Daar heb ik veel geleerd, eigenschappen die ook met kracht en doorzettingsvermogen en flexibiliteit te maken hebben. De kracht van een tegenstander gebruiken om een aanval in te zetten. Dat zijn wel dingen die ik in die dennenappel zie en die ik ook gebruik in het opbouwen van het bedrijf. Soms heb je een dosis brute kracht nodig om ergens een begin aan te geven. Maar de flexibiliteit is ook de kracht van de ander te gebruiken en slim zijn. Zien waar je een shortcut kan nemen. Die combinatie kan heel effectief zijn.

Zie je nog iets anders dat je aanspreekt?
Ik vind mos altijd heel fascinerend, dat zie ik hier ook. Mos is onverstoorbaar, het groeit overal.

Willen jullie dan met Moonback het mos zijn op het internet?
Ik denk dat dat iets te onzichtbaar is. Ik denk dat we met Moonback meer een statement willen maken. We willen iets zichtbaarders neerzetten.

Hoge bomen of een uitkijktoren?
Ja precies.

We lopen verder.

Het is nu september 2021. Waar zou je over 2 jaar willen staan met Moonback?
Dan zou ik actief willen zijn in de grote steden van Europa voor citytrips. Dat we bekend zijn als alternatief voor de bestaande boekingsplatformen en dat we ook voldoende aanbod hebben voor reizigers. Ik denk dat we er een hele kluif aan hebben om dat in twee jaar voor elkaar te krijgen maar dat is wel het doel waar we aan werken.

Je zei eerder dat je een grotere droom hebt dan Moonback. Je wil de hele platformeconomie duurzaam veranderen. Ik kan me voorstellen dat jij ook iemand bent die dingen opzet en dan weer in een volgende branche iets wil gaan doen.
Dat zou kunnen. Maar tegelijkertijd geloof ik ook heel erg in focus. Soms vragen mensen mij of ik ook niet direct een andere branche wil aanpakken, “want dat kan toch zo makkelijk met digitale producten”, maar zo werkt het helaas niet. Je kan ook niet een gebouw maken dat zowel een museum als een ziekenhuis moet zijn. Want het zit in zoveel details. De opzet van Moonback kan je niet zomaar ook gebruiken voor een ander product.