Uitgeput, moe, druk druk druk, veel ballen in de lucht, een interessante maar veeleisende baan. Herkenbaar? Dan heb je vast ook al van alles geprobeerd om rust te vinden en je weer vitaal te voelen. Yoga, meditatie, sporten, een hobby … .

Je lijst met ‘to do’ is er misschien alleen nog maar langer door geworden, waardoor je je eerder meer opgejaagd voelt dan minder.

Niets doen voor doeners

Overweeg eens om te gaan schemeren. Ken je dat woord? Ik niet, tot ik het onlangs in een artikel in Trouw las (Een leven vol zingevende dingen, hoe kan het dat ik toch iets mis? Peter Hen Steenhuis ) en ik het herkende als iets wat ik al jaren met veel genoegen doe.

Schemeren is niets doen voor doeners. In onze westerse maatschappij wemelt het van de doeners, mensen met een boeiend leven, veel bezigheden en een vol hoofd voor wie het vrijwel onmogelijk is om niets te doen. Ben je eindelijk zo ver dat je even zen met een kopje thee op de bank gaat zitten, buitelen de meest geweldige ideeën over elkaar heen en dringt je ‘to do’-lijst zich aan je op. Probeer dan maar eens te blijven zitten.

Duizend tinten grijs

Schemeren biedt uitkomst. Schemeren is kijken hoe de nacht valt als de zon onder gaat. Het is een activiteit (hè lekker, ben je toch bezig) zonder iets te doen. Onze voorouders deden het, al was het maar omdat verlichting schaars en de brandstof duur waren en ze daarom zo lang mogelijk in het donker bleven zitten. Probeer het eens uit. Als het gaat schemeren laat je de lampen nog even uit, je pakt je kopje thee en je installeert je op de bank of je favoriete stoel zodat je naar buiten kunt kijken. Jij zit er klaar voor, de voorstelling kan beginnen, en is geen avond hetzelfde. De hemel verkleurt van blauw naar roze naar duizend tinten grijs. De heldere contouren van de gebouwen of bomen lossen langzaam op in de steeds donkerder wordende achtergrond. De straatlantaarns floepen aan en onthullen het decor, waarin de lichtjes van fietsen en auto’s hypnotiserend van links naar rechts bewegen. Kijk daar, een hondje met een verlichte halsband om de nek.

Er valt zo veel te beleven. Ondertussen komen je hoofd en lichaam tot rust, kom jij meer in evenwicht en bouw je vitaliteit op.

Doe het eens een aantal schemeringen. Ik ben heel benieuwd of het je ontspanning geeft.

Of toch wandelen

Het is mogelijk dat je er de rust toch niet voor kunt vinden, dat je hoofd te vol is en de stap te groot om te gaan zitten. Dan is wandelen wellicht meer iets voor jou, want als je loopt beweeg je, je lichaam is actief terwijl je hoofd niets hoeft. Maak eens een paar namiddagen (in de winter) of avonden een ommetje wanneer de schemer valt, zonder ander doel dan de nuances op te merken van dit speciale moment van de dag.

Met een wandelcoach?

Als je merkt dat je je zo druk en opgejaagd voelt dat je je er niet toe kunt zetten, ook al weet je dat het goed voor je zou zijn, overweeg dan eens om – al dan niet in de schemer – op pad te gaan met een wandelcoach. Dan hoef je de motivatie niet enkel uit jezelf te halen om te vertragen terwijl je hoofd overloopt. Je coach helpt je om te vertragen, je aandacht te richten op eenvoudige, heilzame gewaarwordingen zoals de streling van de wind op je gezicht en het geluid van vogeltjes, waardoor je vermoeide hoofd tot rust komt en je vitaliteit opbouwt. Er zijn wandelcoaches in het hele land, ook bij jou in de buurt.