Pas geleden zapte ik langs het tv-programma Volle Zalen waarin Gijs Scholten van Aschat werd geïnterviewd. Ik heb grote bewondering voor hem en schaar hem onder de top-klasse van de Nederlandse acteurs. Wat deze trefzekere professional zei intrigeerde me en gaf mijn hart een golfje van geluk. Als zelfs hij dat heeft…

Zonder angst geen prestatie?

Hij vertelde dat hij 15 jaar lang immens had geleden voor hij het podium opging. Hij, deze man die talloze prijzen in ontvangst heeft genomen en door critici, collega’s en heel veel toneelliefhebbers en tv-kijkers ruimhartig wordt geprezen.

Het was zelfs zo erg, vertelde hij, dat hij door angst overmand overgaf voor hij de bühne betrad. Altijd bang dat ‘ze’ – het publiek, de critici – er achter zouden komen dat hij niks voorstelt, dat hij door de mand zou vallen. Dat hij werd gelauwerd hielp niet, het maakte het zelfs nog erger. “Wanneer komen ze er achter dat ik eigenlijk maar bluf, dat ik die prijzen niet verdien”, vertelde hij openhartig. En hij dacht dat zijn angst nu eenmaal hoorde bij zijn succes. Dat hij zonder die angst niet kon presteren.

Hoge standaard

Zijn angst heeft hij mede door therapie leren hanteren. Hij ging inzien dat hij een heel hoge standaard voor zichzelf zette en vervolgens bang was dat hij daar niet aan kon voldoen. Dit inzicht hielp hem. Wat hij daarna zei gaf mijn hart dat geluksgolfje: Hij heeft zich van die last bevrijd. Hoe? Hij hoefde niet meer voor de goedkeuring van het publiek te spelen – met het gevaar dat ze hem niet goed genoeg zullen vinden – maar hij mocht het voor zichzelf doen, voor zijn eigen spelplezier. Ik voelde met hem mee hoe bevrijdend deze switch voor hem moet zijn geweest.

Dit lijden hoeft niet meer

Ik ken dit lijden, ken de angststress tot kokhalzen aan toe. Ook ik heb hier jaren aan geleden. Het gevoel van beter, beter, beter moeten presteren, omdat ik anders alsnog door de mand zou vallen. Het op mijn tenen lopen om mogelijk falen te voorkomen. Gelukkig ken ik inmiddels ook de bevrijding, en dat gaf me het geluksgolfje, de herkenning, het weten dat dit lijden niet meer hoeft. De bevrijding van de prestatiedrang om aan anderen te laten zien dat ik echt wel goed (genoeg) ben. De vrijheid die het geeft om alles wat ik doe voor mezelf te mogen doen; het spelen, het ploeteren, de succesmomenten en ja ook, de momenten waarop ik faal. Juist die momenten, die ik zo vreesde. De vrijheid van oprecht zeggen: “Dat heb ik niet juist gedaan en dat spijt me” en me daar waardig in te voelen. En de verbazing, de eerste keren, dat dit het contact met de ander juist verdiepte.

Gijs Scholten van Aschat noemt de therapie het beste wat hij ooit heeft gedaan. Daarna is hij (nog) beter gaan spelen. Weer een geluksgolfje van herkenning! Ook ik ben de mensen dankbaar die me psychologisch en spiritueel hebben begeleid, gecoacht, gespiegeld en liefdevol hebben geconfronteerd. Daardoor ben ik (nog) vrijer gaan leven en werken. Een vrijheid en gemak die ik iedereen toewens.

Wil jij hulp bij het overwinnen van je angsten?  Wij bieden coaching voor bedrijven en particulieren.