Regelmatig loop ik met mensen die een beetje (of een heel eind…) van hun eigen pad af zijn geweken doordat ze dit pad niet meer zo goed zien. Dit uit zich bijvoorbeeld in vermoeidheid, opgebrand zijn, stress, geen energie meer hebben, burn-out verschijnselen of ontevredenheid over het werk.

Ontdekken waardoor je uitgeput raakt

Afgelopen maanden wandelde ik in een natuurgebied met Angelique, werkzaam als  geestelijk verzorger. Zij vertelde mij: ‘Ik raak steeds leger, ga op mijn reserves lopen. Er zijn van die momenten dat ik het doorheb dat ik roofbouw op mezelf pleeg. Ik weet het wel maar ik ga toch door.’

Ik stel haar voor om te onderzoeken hoe het is op de weg die ze elke keer gaat. We komen op een T-splitsing. Ze kiest een breed, aangelegd pad met bomen op regelmatige afstand er langs. Terwijl ze daar loopt merkt ze op hoe zwaar haar schouders voelen, dat ze in een enorm tempo loopt en dat ze daar zoals ze het noemt ‘productie aan het draaien is’. Ze is zelf ergens achter gebleven zegt ze terwijl ze achter zich wijst en kijkt.

We lopen terug naar de splitsing en ik vraag haar om te onderzoeken hoe het op een andere weg is. Ze kijkt naar de andere kant van de T-splitsing, ook een breed pad met bomen op regelmatige afstand, en roept uit, ‘ja daar is het misschien lichter maar nog steeds veel van hetzelfde.’ Ze kijkt nogmaals om zich heen en ontdekt in het weiland tegenover haar een heel klein kronkelig paadje. Dit wil ze onderzoeken. Het eerste wat dan gebeurt, is dat ze hier aandachtig bezig is met haar weg vinden en stappen zetten. ‘Je kunt hier alleen maar rustig lopen’, zegt ze. Ze merkt de omgeving op, haar lichaam voelt rustiger en energie is weer voelbaar door de verbondenheid met alles om haar heen. We lopen midden in het open veld en ze ervaart ruimte in en om zichzelf. Hier is het mogelijk om weer bij zichzelf aanwezig te zijn en om af te stemmen op haarzelf.

De essentie van je werk

Wanneer we weer terug zijn van dit kleine paadje, bevraag ik haar op wat zij in haar werk met mensen nu werkelijk het allerbelangrijkst vindt: dit blijkt aanwezigheid te zijn, er echt kunnen zijn voor de ander. En om haar werk te kunnen doen vanuit innerlijke ruimte waarbij ze afstemt op zichzelf en niet alleen op de ander en alles om zich heen.

Ze besluit dat ze op werkdagen ook figuurlijk dit kleine paadje wil gaan: rustig kijken wat er gebeurt en wat er mogelijk is, maar wel volledig in contact met wat er is in haarzelf en om haar heen.

Een paar weken later zie ik haar weer. Ze heeft nu in de praktijk ook gezien wanneer ze het ‘productiepad’ op rent en maakt bewustere keuzes in wat ze wel en niet kan en wil doen tijdens een dag. En er gebeurde nog iets moois: ze vertelt over hoe ze in de lunchpauze is gaan wandelen met een collega. Ze gingen eens een andere route dan anders. En toen bleek de enige weg om het rondje af te maken een smal modderig mountainbike-paadje. Geen idee waar het uit zou komen, maar ze gingen er voor. Ze kwam terug na de lunchpauze met het idee veel te lang weg geweest te zijn maar ze bleek precies op tijd. Wel met modderige schoenen en een avontuur rijker. En met hernieuwde energie. Wat hielp om de rest van de dag ook weer meer haar eigen pad te gaan. Waardoor ze dichter bij zichzelf en de essentie van haar werk kon blijven zonder uitgeput te raken.

Hoe de natuur helpt je eigen pad terug te vinden

Letterlijk en figuurlijk hielpen deze nieuwe, kronkelige paadjes waar Angelique aandacht voor moest hebben om ze te zien en te belopen, om bij haarzelf te blijven. Om energie van te krijgen en te kunnen opmerken wat er bij haar en in de omgeving echt nodig was.

Vaak laat je je leiden door alles om je heen en raak je van jezelf af. Hierdoor ga je ‘productie draaien’ en op je reserves lopen. Daarmee wordt je eigen pad meestal onzichtbaar. Het mooie is dat natuur je weer laat zien waar het echt om draait. Vaak een simpel, raak en treffend antwoord. Waardoor je het daarna weer sneller en vaker kunt opmerken. In dit geval hielp het ook om even stil te staan en goed te kijken zodat het eigen pad dat energie geeft weer beter zichtbaar werd.

Hoe kun jij jouw eigen pad weer zichtbaar krijgen? En hoe hou je het in zicht? Welk eigen pad mag jij belopen als je goed kijkt? Wat wordt er dan zichtbaar voor jou?