Vandaag is het de Internationale Dag van het Geluk.

Ik had iets met het woord geluk….alsof alles altijd rozengeur en maneschijn moet zijn. Totdat ik zeven jaar geleden een studie Positieve Psychologie volgde en ik geluk in een breder perspectief leerde begrijpen. Dat positieve ervaringen bijdragen aan ons gevoel van welbevinden. En dat ook de natuur die positieve gevoelens op kan roepen en versterken.

Welbevinden

Tijdens de opleiding kregen we een masterclass van Ad Bergsma, psycholoog, geluksonderzoeker en schrijver van (wetenschappelijke) boeken over geluk. Tot mijn verrassing doceerde hij die dag over de natuur. Hoe de natuur een positief effect heeft op ons welbevinden en bij kan dragen aan ons geluksgevoel. Niet zomaar wat uitspraken, maar wetenschappelijk onderbouwd door de “geluksexpert” himself. Ik ben zelf graag in de natuur, dus ik voelde ik me meteen aangesproken. Het zaadje was gepland.

Ik verdiepte me in de materie: wat maakt de natuur nu zo speciaal als het gaat om geluk en je beter voelen? Ik ontdekte dat er een wereld aan wetenschappelijk onderzoek is naar de heilzame effecten van de natuur. Dat wanneer we ons omringen met natuur, we ons meer verbonden voelen met de wereld om ons heen en de mensen die ons lief zijn. Dat in de natuur zijn stress vermindert en helpt te ontspannen. Dat in de natuur positieve gevoelens toenemen en we minder piekeren en sombere gedachten hebben. Dat het wandelen helpt je gezonder te voelen en je fysiek én mentaal in beweging brengt. Dat je zintuigen het fijn vinden om geprikkeld te worden en de schone lucht je denken fris en helder maakt. Dat je je onderdeel voelt van een groter geheel en dat helpt je dan weer je problemen in perspectief te zien en te relativeren. Wat ik ontdekte vond ik bijzonder hoopgevend.

Was het dan echt zo eenvoudig om je geluk te vergroten door simpelweg de natuur in te gaan?

Ruimte

Ik nam de proef op de som. Mijn pad ging natuurlijkerwijs naar wandelcoachen. Eerst alleen de natuur in. Ik merkte al snel dat ik tot rust kwam en me beter ging voelen. Ik kreeg steeds meer vertrouwen in mezelf én in de toekomst. Later nam ik anderen mee op mijn wandelingen. Ook bij hen zag ik dat de natuur goed deed. Voelde ik ze ontspannen en zag ik mensen ‘opengaan’, waardoor ze meer ruimte ervaarden en ze zich prettiger, meer ontspannen en vitaler voelden.

En nu, vele wandelingen en kilometers verder, kan ik voluit zeggen dat natuur bijdraagt aan geluk. Ik zie het dagelijks in de praktijk. Als dat geen geluk is……