Bewegen in de natuur is heel goed voor ieders mentale welbevinden. Werk jij met cliënten aan hun mentale gezondheid, dan sla je buiten dus twee vliegen in een klap! Een therapeutisch gesprek buiten voeren kan een andere dynamiek en uitdagingen met zich meebrengen dan een gesprek in een spreekkamer. Hier zijn enkele belangrijke aandachtspunten

1. Afstemming en verwachtingen

Bespreek vooraf met de cliënt het idee van een buitenafspraak. Vraag of hij of zij zich er prettig bij voelt. Maak ook afspraken wat te doen als de cliënt zich ongemakkelijk voelt of wil stoppen.

2. Locatie

Zorg ervoor dat de locatie privacy biedt. Vermijd drukke plekken waar anderen kunnen meeluisteren. Een bos, park of heide zijn het meest geschikt. Plan een route die qua tijdsduur overeenkomt met je sessie. Houd daarbij rekening met de fysieke mogelijkheden van de cliënt en van jou.

3. Omgevingsinvloed

De omgeving kan zorgen voor afleiding, maar ook voor input die je kan gebruiken in het gesprek. Je kan daarbij ook de natuur gebruiken als metafoor voor hetgeen jullie bespreken, dat zorgt vaak voor nieuwe inzichten.

4. Non-verbale communicatie

Tijdens een wandeling kijk je elkaar minder aan. Dit kan het laagdrempeliger maken voor de cliënt om open te zijn. Daarbij zijn er ook andere non-verbale signalen dan binnen, zoals het loophouding en -tempo. Aan de andere kant zijn sommige andere non-verbale signalen weer moelijker waar te nemen.

5. Weersomstandigheden

Zorg voor geschikte kleding, schoenen, en bescherming tegen regen of zon.

6. Evalueer

Bewegen in een andere omgeving kan helpen bij het loskomen van gedachten en emoties. Vraag de cliënt hoe dit voor hem werkte. En hoe was het voor jouzelf?