Nu we door de zoveelste Coronagolf zijn opgeroepen om thuis te werken, bezoek te beperken en zelfs opa en oma buiten de deur moeten houden tijdens de feestdagen, voelen de donkere dagen voor kerst voor velen gitzwart. Deze nieuwe “lock’ geeft velen een letterlijk ‘down’ gevoel. Het zijn gevoelens van somberheid en machteloosheid die het licht van Kerst overschaduwen.

Zinloos

Ik word gebeld door Tim, een horecaman in hart en nieren en een harde werker. “Chris, ik heb geen tijd voor onze afspraak hoor…en ik heb er ook even geen zin in, het is zo zinloos allemaal, weer een  decembermaand waarin de omzet zal achterblijven, ik moet nu gewoon even door op de zaak”. Na een intensief traject met mij een paar jaar geleden zorgt een preventieve coachwandeling in ieder seizoen voor ‘onderhoud’ en focus op de ontwikkelingen binnen zijn bedrijf.

Waar december voor Tim normaal gesproken een maand is met een goede omzet – onder meer door bedrijven die hun medewerkers trakteren – zal dat dit jaar opnieuw niet doorgaan. Zijn vrouw is een gastvrouw pur sang, die haar creativiteit uitleeft door het in kerstsfeer brengen van de zaak en energie krijgt van de gesprekken met de gasten. Ook zij loopt met haar ziel onder de arm. Ik voel de frustratie door de telefoon heen en we spreken af dat we elkaar volgende week toch even spreken.

Aanpassen aan de omstandigheden

Ik ga die middag alleen op stap, het motregent en de lucht is grijs. Het weer past bij het gevoel, het is guur en ik loop stevig door. Ook ik baal dat geplande uitjes zijn afgelast en merk dat ik de teleurstelling van me af loop te stampen. Voor me loopt een jonge moeder met een wandelwagen, een hondje en een kleuter. De kleuter komt op me toegerend en springt voluit in de plas en schatert het uit. Ik kan niet anders dan in de lach schieten om zoveel plezier. Ik stamp ook in de plas. ‘Je moet springen” roept het mannetje, ‘kijk zo’ . Ik spring ook en we lachen samen, de zorgeloosheid en het plezier van de kleuter laten mijn somberheid verdwijnen. Ik besef me opnieuw dat het geen zin heeft om te wachten tot de bui overdrijft maar dat je moet leren dansen in de regen. Je aanpassen aan de omstandigheden die zich voordoen in het hier-en-nu, en daarin nieuwe mogelijkheden zien.

Zorgeloos als een kind

Ik zwaai gedag naar de kleuter en met een lach op mijn gezicht loop ik door. Ik kijk met andere ogen. De lucht zit vol zuurstof en ik adem nog eens diep in. Dit kan gelukkig nog wèl, lekker buiten zijn, een wandeling maken en zelfs in de plassen springen. Ik neem me voor om meer ‘zorgeloos als een kind te zijn’ en dat gevoel mee te nemen naar de afspraken die ik deze maand nog heb staan. Ik loop door naar de horecazaak van Tim voor een kop koffie.

Een week later loop ik met Tim door de regen en ik vraag hem wanneer het de laatste keer was dat hij in een plas heeft gesprongen. Hij kijkt me verrast aan en zegt niet te weten of hij dat ooit heeft gedaan. Het gesprek komt op ‘springen in het diepe’, risico’s nemen en iets onverwachts doen. Tim vertelt dat hij altijd al snel kon schakelen en zonder moeite de plannen kon aanpassen als de situatie daar om vroeg. Maar er valt nu even niet zoveel ‘te dansen in de regen’. We vallen namelijk in herhaling van vorig jaar. De creativiteit van  ‘afhaaldiners’ – en ‘bezorgmaaltijden’ is niet nieuw meer en je verdient er ook niks mee. Je doet het om je gasten trouw te blijven en je personeel bezig te houden. “Zal iets nieuws je kunnen helpen?”, vraag ik. “Ja…wie weet”. We lopen even in stilte verder en na een tijdje zegt Tim: “Ja, ik ga eens nadenken over weer wat nieuws” en op dat moment springt hij, tot mijn schrik, in een diepe plas.

Voel jij je ook somber of machteloos door alle Coronamaatregelen? Wij bieden coaching voor bedrijven en particulieren. Buiten in de natuur. Bijvoorbeeld in Enschede, Den Haag en Rotterdam. Bekijk het overzicht van alle wandelcoaches en plan direct een gratis kennismakingsgesprek.